Σε ολόκληρη τη χώρα, οι επαγγελματίες του ανθρώπινου δυναμικού εργάζονται σκληρά για να αντιμετωπίσουν μια επίμονη πρόκληση ταλέντων. Πολλά προσφέρουν προνόμια, ευελιξία και καλύτερη πληρωμή για να κάνουν τους ανθρώπους να μείνουν. Ωστόσο, αυτό δεν μετακινεί τη βελόνα για πολύ. Και ενώ οι μετρήσεις διατήρησης συνεχίζουν να κυριαρχούν τα dashboards, συχνά αποσπούν την προσοχή από το βαθύτερο ζήτημα: πολλοί υπάλληλοι δεν αισθάνονται ότι σημειώνουν πρόοδο. Αισθάνονται κολλημένοι.
Έχετε αισθανθεί πιθανώς το βάρος της πίεσης για να διατηρήσετε το ταλέντο, επίσης. Πρέπει να καταλάβουμε γιατί και να κάνουμε τα πράγματα διαφορετικά.
Το λέω αυτό δεν είναι ως καλός, αλλά ως ρεαλιστικός επιχειρηματίας: σε μια περίοδο τόσων σημαντικών προβλημάτων στον κόσμο, πιστεύω ότι η επίτευξη ισορροπίας μεταξύ της οικονομικής επιτυχίας και της μεγαλύτερης αίσθησης του σκοπού είναι κάτι περισσότερο από το σωστό πράγμα. Είναι το έξυπνο πράγμα που πρέπει να κάνετε.
Τι γίνεται αν δεν είναι αυτοί οι υπάλληλοι θέλω να φύγεις;
Το βαθύτερο ζήτημα που πρέπει να επικεντρωθούμε γύρω από το ταλέντο δεν είναι ότι οι εργαζόμενοι δεν θέλουν να μείνουν. Είναι ότι πολλοί δεν βλέπουν ένα μονοπάτι προς τα εμπρός.
Οι μεγάλες εταιρείες το έχουν αναγνωρίσει και επενδύουν στην εσωτερική κινητικότητα, την ανάπτυξη δεξιοτήτων και την ανάπτυξη με σκοπό το σκοπό. Οι περισσότερες επιχειρήσεις μικρού και μεσαίου μεγέθους, ωστόσο, δεν έχουν εξελίξει τις στρατηγικές ταλέντων τους για να αντικατοπτρίζουν μια μεταβαλλόμενη αγορά εργασίας. Συχνά παραμένουν επικεντρωμένοι στις βραχυπρόθεσμες διορθώσεις και που τους θέτουν σε μειονεκτική θέση στον σημερινό κόσμο.
Αν θέλουμε διαφορετικά αποτελέσματα, πρέπει να σκεφτούμε διαφορετικά – όχι μόνο για το πώς προσελκύουμε ανθρώπους αλλά για το πώς τους βοηθάμε να προχωρήσουν. Αυτή η μετατόπιση ξεκινά με τον επαναπροσδιορισμό αυτού που εννοούμε με τη διατήρηση και την αναγνώριση ότι η επένδυση στην ανάπτυξη ταλέντων δεν είναι πλέον προαιρετική.
Έχω ασχοληθεί αρκετά για να γνωρίζω ότι δεν υπάρχει μαγική απάντηση. Αλλά γνωρίζω επίσης πώς αισθάνεται να παρακολουθούμε ταλαντούχους ανθρώπους να βγαίνουν από την πόρτα επειδή δεν είδαν ένα μέλλον μαζί μας και να συνειδητοποιήσουν αργότερα δεν τους δώσαμε ποτέ. Επιπλέον, οι επιχειρήσεις μικρού και μεσαίου μεγέθους θα έχουν έναν σκληρό χρόνο να ανταγωνίζονται για το ταλέντο στο μέλλον, αν δεν το καταλάβουν.
Γιατί η παραδοσιακή προσέγγιση δεν λειτουργεί
Οι περισσότεροι οργανισμοί έχουν διδαχθεί να παρακολουθούν τη διατήρηση ως πληρεξούσιο για ικανοποίηση και επιχειρηματική δύναμη. Η απώλεια ανθρώπων είναι τελικά δαπανηρή, αν δεν έχει προγραμματιστεί. Αλλά η διατήρηση από μόνο του δεν εγγυάται την επιτυχία.
Σε πολλές περιπτώσεις, οι συνηθισμένοι μοχλοί – υψηλότερες αμοιβές, πρόσθετα προνόμια και πιο χαλαρές πολιτικές – γίνονται απλώς δαπανηρές περισπασμούς που δεν αντιμετωπίζουν τις βασικές αιτίες της απεμπλοκής. Ουσιαστικά, όταν οι άνθρωποι δεν βλέπουν ένα μέλλον που μπορούν να αναπτυχθούν, μια αίσθηση στασιμότητας οδηγεί τους ανθρώπους μακριά.
Λοιπόν, τι κάνουμε; Εάν θέλουμε διαφορετικά αποτελέσματα, χρειαζόμαστε μια διαφορετική προσέγγιση.
Τι πραγματικά χρειάζονται οι άνθρωποι
Όπως οι πελάτες μας, οι υπάλληλοι σπάνια μας λένε άμεσα τι θέλουν. Μπορούν να πουν ότι θέλουν περισσότερα χρήματα, αλλά αυτό που συχνά ζητούν είναι η σταθερότητα, ο σκοπός ή η ευκαιρία να προχωρήσουν.
Φυσικά, δεν είναι δική μας δουλειά να κάνουμε τους εργαζόμενους μας επιτυχημένους περισσότερο από ό, τι είναι η δουλειά ενός προπονητή ζωής να διορθώσει τη ζωή κάποιου άλλου. Η δουλειά του προπονητή είναι να βρει σημεία μόχλευσης και να θέσει διευκρινίσεις των ερωτήσεων που οδηγούν σε μια στιγμή AH-HA.
Το ίδιο ισχύει και για εκείνους που αντλούνται για να φέρουν μια μεγαλύτερη αίσθηση του σκοπού στο έργο τους. Οι άνθρωποι μπορούν να επιλέξουν να επωφεληθούν από αυτό που προσφέρουμε ή όχι. Αλλά μπορούμε να οικοδομήσουμε το πλαίσιο που καθιστά δυνατή την επιτυχία τους.
Επενδύοντας στον λαό μας και ενθαρρύνοντάς τους να επωφεληθούν από τις ευκαιρίες ανάπτυξης και τις διαδρομές προόδου σταδιοδρομίας, μπορούμε να τους βοηθήσουμε να βρουν σκοπό στη ζωή τους και να προετοιμαστούν – και οι επιχειρήσεις μας – για μελλοντικές αλλαγές.
Πώς μοιάζει η επένδυση στην πράξη
Από την εμπειρία μου, η μετατόπιση από μια νοοτροπία διατήρησης σε μια νοοτροπία ανάπτυξης ήταν μια αποκάλυψη. Αποκαλύπτεται πόσο κρυμμένο δυναμικό υπάρχει μέσα σε ένα εργατικό δυναμικό όταν ο στόχος δεν είναι μόνο να κρατήσει τους ανθρώπους αλλά να τους βοηθήσει να αναπτυχθούν.
Αυτό συνεπάγεται την ταυτοποίηση των φραγμών που κρατούν τους υπαλλήλους πίσω και εργάζονται συστηματικά για να τα αφαιρέσουν. Σημαίνει επίσης την επανεξέταση των μαθησιακών μας οδών, τη βελτίωση της πρόσβασης στη μεταφορά ή την οικοδόμηση ισχυρότερης εσωτερικής κινητικότητας. Η εστίαση μετατοπίζεται από τα προνόμια σε πρόοδο.
Ένα από τα πιο προσιτά μέρη για να ξεκινήσετε είναι η έναρξη απλών σχεδίων προσωπικής ανάπτυξης (PDPs). Λάβετε υπόψη ότι αυτό είναι ένα μακρύ παιχνίδι, οπότε ξεκινήστε με μερικούς ανθρώπους, δείτε πώς πηγαίνει και μάθετε τι μαθαίνετε. Απλώς αρχίστε να μαθαίνετε για τους ανθρώπους που εργάζονται για εσάς και τι ονειρεύονται να κάνουν.
Η στρατηγική είναι λιγότερο για την ύπαρξη PDPs για όλους τους ανθρώπους σας μέσα σε συγκεκριμένο αριθμό μηνών. Αντ ‘αυτού, πρόκειται να τα κάνετε καλά και επίσης να τα χτίσετε στη διαδικασία με όλες τις νέες προσλήψεις.
Πώς μπορεί να οδηγήσει σε αυτήν τη μετατόπιση
Δεν χρειάζεται να αναθεωρήσετε ολόκληρη τη λειτουργία σας για να κάνετε τη διαφορά. Ακολουθούν μερικά άλλα πράγματα που μπορείτε να κάνετε:
- Αναδιαμορφώστε τη στρατηγική διατήρησης ως επενδυτική στρατηγική. Ρωτήστε, αυτή η πολιτική βοηθά τους ανθρώπους να αναπτυχθούν;
- Συνεργαστείτε σε όλα τα συστήματα. Δημιουργήστε σχέσεις με τοπικούς μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς, δημόσιους οργανισμούς και οργανισμούς εργατικού δυναμικού.
- Πηγαίνετε βαθύτερα με τις συνεντεύξεις εξόδου σας. Μην ρωτάτε μόνο πού πηγαίνουν οι άνθρωποι, ρωτήστε γιατί δεν είδαν ένα μέλλον μαζί σας.
Οι ηγέτες του ανθρώπινου δυναμικού είναι μοναδικά τοποθετημένοι για να βοηθήσουν να οδηγήσουν αυτόν τον μετασχηματισμό βοηθώντας τους οργανισμούς να σκεφτούν μεγαλύτερους και να ενεργούν με πρόθεση.
Έχω δει από την εμπειρία αυτό Αυτό το είδος επένδυσης αποδίδει. Ενισχύει την εμπλοκή, υποστηρίζει την απόδοση και δημιουργεί μια πιο ανθεκτική κουλτούρα. Αναπτύσσει επίσης περισσότερους ανθρώπινους χώρους εργασίας και επιχειρήσεις καλύτερα προετοιμασμένες για ένα ταχέως μεταβαλλόμενο μέλλον.
Προβολές δημοσίευσης: 635
